Το «Ρεμπέτικο»... Η δυνατή και συναισθηματική σχέση του Κώστα Φέρρη με το ρεμπέτικο και την ιστορία χρονολογείται από τα παιδιά του χρόνια. Έζησε πολλές στιγμές κοντά σε δημιουργούς, μίλησε μαζί τους για γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή τους και το τραγούδι, μελέτησε στοιχεία και ντοκουμέντα. Διαμόρφωσε μια ολοκληρωμένη άποψη και την έδωσε στον κόσμο μέσα από την ομώνυμη κινηματογραφική ταινία («Ρεμπέτικο») και από ένα θεατρικό έργο. Όλον αυτόν τον πλούτο αναμνήσεων, γνώσεων και απόψεων ο Φέρρης τον αξιοποιεί τώρα με τον γραπτό λόγο. Κυκλοφορεί ήδη (από τις εκδόσεις «Νέα Σύνορα» - Α. Λιβάνης) και βιβλίο με τον ίδιο τίτλο: «Ρεμπέτικο». Έτσι, μετά τη δύναμη της εικόνας, από τη μεγάλη και μικρή οθόνη, και της άμεσης επαφής του κοινού, από τις θεατρικές σκηνές, ο Κώστας Φέρρης επιχειρεί τώρα, μέσα από τις 290 σελίδες του βιβλίου του, μια άλλη παρουσίαση και ανάλυση για το ρεμπέτικο και τους πρωταγωνιστές του. Είναι πολύ ουσιαστικό, λοιπόν, για όσους δεν έτυχε να δουν την ταινία ή το θεατρικό, να ανατρέξουν στο βιβλίο και να μελετήσουν όλα τα στοιχεία που παρουσιάζει ο συγγραφέας μέσα από 48 ενότητες, για να μην κουράσει όσους το διαβάσουν αλλά και για να συνδέει μεταξύ τους στιγμές και γεγονότα, για το ρεμπέτικο, κατά τέτοιον τρόπο, όπως το δίνει από τη δική του πλευρά ο Κώστας Φέρρης.
... άμυνα στον πολιτισμό. Τα αισθήματά του βγαίνουν από τα συμπεράσματα και τις διαπιστώσεις που κάνει, όπως στο κεφάλαιο «Έξοδος»: «Το ρεμπέτικο τραγούδι στον αιώνα της τραυματισμένης εθνικής υπερηφάνειας των Ελλήνων είναι η ισχυρότερη άμυνα που διέθεσε ο πολιτισμός μας. Καμία άλλη σύγχρονη δημιουργία δεν ξυπνάει έτσι άμεσα και αυτόματα τον Έλληνα που 'χουμε μέσα μας, τον αντάρτη που 'χει μέσα του ο Έλληνας». Το κεντρικό θέμα του «Ρεμπέτικου», αναφέρει ο Κώστας Φέρρης, ήρθε στα χρόνια της ρεμπετολογικής του ενασχόλησης, το 1958, με την περιγραφή της κηδείας της Μαρίκας Νίνου που του έκανε ο φίλος του και εν ρεμπετολογία συνάδελφος Κώστας Καζάκος. Την ίδια χρονιά γράφει ο Φέρρης ο Ελληνοαμερικανός παραγωγός και σκηνοθέτης Δανιήλ Μπουρλάς μίλησε για τη μεγάλη διεθνή προοπτική που θα είχε μια ταινία με θέμα «τον κόσμο του μπουζουκιού», όπως τον χαρακτήριζε. Το πρώτο σχέδιο σεναρίου που είχε τότε τον τίτλο «Το Μινόρε της αυγής» και το έγραψε ο Φέρρης με τον Στρατή Καρά έμεινε όπως λέει μόνο σχέδιο και εκτονώθηκε κάπως το 1961, όταν γύρισε τη μικρού μήκους ταινία «Τα ματόκλαδά σου λάμπουν», τότε που γνώρισε από κοντά τον Μάρκο. Στο Παράρτημα του βιβλίου του, με υπότιτλο «Το χρονικό του "Ρεμπέτικου"», ο Κώστας Φέρρης αναφέρεται στις λεπτομέρειες του σεναρίου για την ταινία και το θεατρικό έργο, που ανέβηκε το 1994 στο θέατρο «Σμαρούλα» της οδού Ευελπίδων, καθώς και στη σημαντική δουλειά της Θέσιας Παναγιώτου, η οποία στη σειρά «Απόψε στου Θωμά» δημιούργησε διασκευές 100 ρεμπέτικων τραγουδιών. Πάντως, σ' όλα τα κεφάλαια του βιβλίου ζωντανεύουν οι σκηνές από την ομώνυμη ταινία και το ενδιαφέρον μεγαλώνει και ανανεώνεται από το ένα κεφάλαιο στο άλλο. Ο Θωμάς. Επεισόδιο. Ο Παναής. Η Αντριάνα. Ο Έρως. Η τιμωρία. Περιοδεία. Αμέρικα, Αμέρικα. Η αισθητική του «Ρεμπέτικου» από μια διαφορετική πλευρά, μπροστά μας.
ΤΑ ΝΕΑ , 12-08-2000 , Σελ.: P02
Κωδικός άρθρου: A16816P022 |
